Japońska pianistka AKIKO EBI rozpoczęła swoją międzynarodową karierę jako laureatka II miejsca w konkursie Marguerite Long w Paryżu w 1975 r. W 1980 r. zajęła piąte miejsce w Konkursie Chopinowskim w Warszawie. Po wygraniu konkursu w Japonii kontynuowała naukę w Konserwatorium Paryskim pod okiem Aldo Ciccoliniego, studiując jednocześnie u Vlady Perlemutera, Louisa Kentnera, Conrada Hansena i Colette Zerah, z Marthą Argerich jako mentorem. Występowała na całym świecie z takimi orkiestrami, jak Orchestra XVII wieku, Orchestre Philharmonique de Radio France, Monte Carlo Philharmonic, NHK Symfony, Tokyo Metropolitan Orchestra, oraz orkiestrami w Rosji, Polsce, na Słowacji i w Argentynie, z takimi dyrygentami jak Brüggen, Skrowaczewski, Janowski, Guschulbauer, Foster i Sado. Oprócz recitali na dwa fortepiany z Marthą Argerich, współpracowała także z tak znakomitymi artystami, jak Ivry Gitlis, Augustin Dumay, Regis Pasquier, Angela Hewitt Michel Dalberto, Morauges Quintet, Parisii oraz z kwartetami Manfred i Via Nova. Każdego roku pojawia się na wielu prestiżowych festiwalach w Europie, Japonii i USA. Nagrała następujące utwory Chopina: wszystkie etiudy, preludia, nokturny, impromptus oraz I Koncert, jak również utwory Griega, Francka, Ravela, Fauré, Weberna i innych. Jej album z muzyką Hikari Oe zainteresował tym kompozytorem międzynarodową publiczność. Od rządu francuskiego Ebi otrzymała order Chevalier des Arts et des Lettres, jest również laureatem prestiżowej nagrody Exxon-Mobile Music Prize w Japonii. Była jurorem w najważniejszych międzynarodowych konkursów pianistycznych.