Polskość Chopina jest zapisem indywidualnego sposobu myślenia i światopoglądu. Poprzez filozofię, sztukę, literaturę i poezję Pociej ukazuje złożoność i powagę zagadnienia, jednocześnie odrzucając interpretacje banalne i stereotypowe, nasycone pustym patosem. Nie jest to wizja naukowca, tylko refleksja myśliciela, pisarza-entuzjasty, który w formie eseju literacko-naukowego pisze o muzyce, odczytując jej sensy i znaczenia przez analogie, paralele i metafory.

„Książka Bohdana Pocieja stanowi jedyne w swoim rodzaju źródło do poznania polskości Chopina – zespołu indywidualnych przekonań skupionych wokół idei jego ojczyzny i jej losów. Na tle polskiej literatury o podobnej problematyce jest ona pozycją wyjątkową, zarówno za sprawą oryginalnej, rzadko w polskich pracach podejmowanej perspektywy interpretacyjnej, jak też dzięki literackim walorom języka jej autora. Na merytoryczną wartość tej książki nakłada się też jej wartość jako dokumentu pisarstwa muzycznego Bohdana Pocieja, bowiem zawiera ona cenne wprowadzenie i końcowy esej autorstwa Ewy Sławińskiej-Dahlig, w którym został nakreślony obraz jego dorobku i krąg podejmowanych zagadnień”.

prof. dr hab. Zbigniew Skowron