Autor rozpatrzył różne aspekty fenomenu i paradoksalności muzyki Chopina, np. jej uniwersalizm, oderwanie od epoki, poetyczność a zarazem ucieleśnianie romantyzmu, umocowanie w rzeczywistości, polskość. Ukazał powiązanie dzieła artysty z jego biografią i z „romantycznym bractwem”, m.in. z Berliozem, Lisztem, Mendelssohnem, Heinem, Schumannem. Przyjrzał się bliżej osobowości twórcy, jego stosunkowi do wiary i relacjom z George Sand w kontekście jej powieści Lukrecja Floriani.