„Specyfikę dzieł Chopina wyznacza swoista synteza różnych gatunków. I tak niektóre etiudy wykazują cechy nokturnu (E-dur, es-moll z op. 10 i cis-moll
z op. 25), scherza (Ges-dur z op. 10, według Antona Rubinsteina rodzaj „wytwornego żartu” oraz e-moll z op. 25) i rodzaj impromptu (tak ̋e Ges-dur z op. 10). Etiudy Chopina nazywano dziełami „nieśmiertelnymi” (Ignacy
F. Dobrzyński). Dla Hugo Leichtentritta były „szeregiem szczęśliwych odkryć możliwości fortepianu”, dla Vladimira Jankélévitcha – „mikrokosmosem, cudem (un miracle)”, a dla Mieczysława Tomaszewskiego – „odsłonięciem nowych horyzontów w obszarze pianistyki”.

Nagrano w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego, Warszawa 6-8, 10 maja i 9 czerwca 2015

2016, Narodowy Instytut Fryderyka Chopina/The Fryderyk Chopin Institute

Fryderyk Chopin
Etiudy op. 10
1. nr 1 C-dur Allegro
2. nr 2 a-moll Allegro
3. nr 3 E-dur Lento ma non troppo
4. nr 4 cis-moll Presto
5. nr 5 Ges-dur Vivace
6. nr 6 es-moll Andante
7. nr 7 C-dur Vivace
8. nr 8 F-dur Allegro
9. nr 9 f-moll Allegro molto agitato
10. nr 10 As-dur Vivace assai
11. nr 11 Es-dur Allegretto
12. nr 12 c-moll Allegro con fuoco

Etiudy op. 25
13. nr 1 As-dur Allegro sostenuto
14. nr 2 f-moll Presto
15. nr 3 F-dur Allegro
16. nr 4 a-moll Agitato
17. nr 5 e-moll Vivace
18. nr 6 gis-moll Allegro
19. nr 7 cis-moll Lento
20. nr 8 Des-dur Vivace
21. nr 9 Ges-dur Allegro assai
22. nr 10 h-moll Allegro con fuoco
23. nr 11 a-moll Allegro con brio
24. nr 12 c-moll Allegro molto con fuoco