








(...) Prezentowana płyta wiele zyskuje dzięki wykorzystaniu fortepianu Érarda z 1849 roku, marki, którą Chopin dobrze znał, chociaż preferował Pleyele. Ten instrument Érarda zachował się w wyjątkowo dobrym stanie; ma jasną, dźwięczną barwą, ale jest zarazem delikatny, co bardzo dobrze pasuje do tego repertuaru. Giusiano bierze pod uwagę fakt, że Chopin był znany z miękkiej gry. Pianista nie boi się wykorzystać pełnej rozpiętości dynamicznej Érarda, ale jednak przez większość czasu jego gra jest dyskretnie łagodna, momentami nawet delikatna. Przekonuje mnie doskonałością swojej interpretacji, w której słyszymy prawdziwą Chopinowską barwę. (...)
Fanfare Magazine
Fryderyk Chopin
1.Polonez g-moll [WN 2]
2.Polonez B-dur [WN 1]
3.Polonez As-dur [WN 3]
4.Polonez gis-moll [WN 5]
5.Polonez b-moll Les Adieux [WN 10]
6.Polonez Ges-dur [WN 35]
Sonata c-moll op. 4
7.Allegro maestoso
8.Minuetto. Allegretto
9.Larghetto
10.Finale. Presto
Wariacje B-dur na temat La ci darem la mano z opery Don Giovanni Mozarta op. 2
11.Introduction (Largo)
12.Tema (Allegretto)
13.Var. I (Brillante)
14.Var. II (Veloce, ma accuratamente)
15.Var. III (Sempre sostenuto)
16.Var. IV
17.Var. V (Adagio)
18.Alla Polacca