(...) Prezentowana płyta wiele zyskuje dzięki wykorzystaniu fortepianu Érarda z 1849 roku, marki, którą Chopin dobrze znał, chociaż preferował Pleyele. Ten instrument Érarda zachował się w wyjątkowo dobrym stanie; ma jasną, dźwięczną barwą, ale jest zarazem delikatny, co bardzo dobrze pasuje do tego repertuaru. Giusiano bierze pod uwagę fakt, że Chopin był znany z miękkiej gry. Pianista nie boi się wykorzystać pełnej rozpiętości dynamicznej Érarda, ale jednak przez większość czasu jego gra jest dyskretnie łagodna, momentami nawet delikatna. Przekonuje mnie doskonałością swojej interpretacji, w której słyszymy prawdziwą Chopinowską barwę. (...)

Fanfare Magazine

Fryderyk Chopin

1.Polonez g-moll [WN 2]

2.Polonez B-dur [WN 1]

3.Polonez As-dur [WN 3]

4.Polonez gis-moll [WN 5]

5.Polonez b-moll Les Adieux [WN 10]

6.Polonez Ges-dur [WN 35]

Sonata c-moll op. 4

7.Allegro maestoso

8.Minuetto. Allegretto

9.Larghetto

10.Finale. Presto

Wariacje B-dur na temat La ci darem la mano z opery Don Giovanni Mozarta op. 2

11.Introduction (Largo)

12.Tema (Allegretto)

13.Var. I (Brillante)

14.Var. II (Veloce, ma accuratamente)

15.Var. III (Sempre sostenuto)

16.Var. IV

17.Var. V (Adagio)

18.Alla Polacca