Muzyka Jana Sebastiana Bacha była dla Chopina wzorem i drogowskazem zarówno w jego własnej twórczości jak i doskonaleniu umiejętności gry na fortepianie. Preludia i fugi z Das Wohltemperierte Klavier zalecał do studiowania swoim uczniom, sam chętnie je wykonując. Po raz pierwszy Narodowy Instytut Fryderyka Chopina prezentuje nagranie I cz. Zbioru dokonane na instrumencie współczesnym Kawai przez wybitną polską pianistkę, wysoko cenioną za interpretacje zarówno Chopina jak i Bacha, za które otrzymywała najwyższe słowa uznania zarówno krytyków polskich jak i zagranicznych. Nagranie powstało dzięki wsparciu firmy Kawai.

Album zdobył wyróżnienie płyty miesiąca magazynu Gramophone

(tłumaczenie recenzji)

Fragment recenzji

"Warto zwrócić również uwagę na Fugę D-durw oszałamiającym wykonaniu Pobłockiej oraz to, jak konsekwentnie frazowany jest początek ekspozycji Fugi d-moll, uwzględniając nawet delikatne wyciszanie trylu. Należy posłuchać Preludium es-moll i spróbować skupić się wyłącznie na delikatnych zmianach dynamicznych w akompaniamencie Pobłockiej: jak doskonałe, silne tło tworzy, jakie mistrzowskie jest jej legato! Z drugiej strony Preludium i Fuga F-dursą wzorcowymi przykładami na to, jak nasycić artykulację détaché kolorem i charakterem, nie wspominając już o trylach, które są nienagannie dokładne, ale nigdy nie brzmią mechanicznie. Jej interpretacja Fugi e-moll eksponuje motorykę na pierwszym planie, nie zapominając przy tym o linii melodycznej, podczas gdy intrygujący dialog pomiędzy głosami w Preludium f-moll zachowuje fakturalną spójność i pozostaje przez cały czas równie przekonujący. Moje komentarze na temat Fugi C-dur równie dobrze można odnieść do wokalnej linii melodycznej Fugi fis-moll"